Voorlopig weinig klachten eigenlijk.
Mijn maag doet wat lastig als ze leeg is dus vul ik die van tijd goed bij. Soms iets te goed ( nee Daphne, eten voor 2 is niet nodig). Maar echt misselijk ben ik nog niet geweest.
Grappig eigenlijk hoe je lichaam je aangeeft wat je nodig hebt. Ik heb bijvoorbeeld totaal geen zin meer in zoet. De sint chocolade ligt eenzaam te wachten tot betere tijden wat verre van gebruikelijk is voor mij! Al denk ik dat Mare daar niet rouwig om is...
Nee, mijn lijf schreeuwt om hartig voedsel. Soepen, hartige taarten, groenten,... Vooral prei doet het hier goed. Maar aangezien ik nog zelden alleen eet tegenwoordig moet ik me wat inhouden en hier en daar eens een toegeving doen uiteraard. Al is het lief daar alweer geweldig in en laat hij mij maar doen. ( zelfs als ik in de zoveelste supermarkt weer eens sta te kwijlen bij allerlei voedsel)
De vreemdste bijwerking tot nu toe is een gevolg van die trek in gezond. Ik kook! Jazeker, ik kook vaak en graag! Tot grote vreugde van mijn mama die vanaf nu met nog meer overgave recepten deelt en wellicht het gevoel heeft dat ze eindelijk een bondgenoot gevonden heeft in mij om over voedsel en koken te praten. Ik hoop zo voor haar dat deze bijwerking zal blijven duren maar ik weet uit ervaring dat het helaas niet zo zal zijn. Genieten dus hé mama, genieten!
Voor de rest al bij al weinig kwaaltjes.
Moe dat wel. Al is het lief het al gewoon dat ik mijn uurtje weer eens heb. Hij kan ze zelfs al perfect timen die momenten.
Een buikje is er ook al... naar het schijnt komt dat bij een tweede sneller en amai dat is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten